[i][Z] List do serca

Trish

Wczoraj w nocy napisałam baardzo krótkie opowiadanie. Nic specjalnego, ale chciałam je tutaj umieścić. Dlaczego? Nie wiem, po prostu mam taką potrzebę.
Chciałam dedykować to krótkie opowiadanie AleXie. Skarbie nie załamuj mi się już nigdy więcej i jeszcze z tak głupich przyczyn ;)

Kiedy gasną wszystkie światła lamp, wtedy wiem na pewno. Oto nastała noc. Noc, która ukoi moje zobolałe serce, ponieważ dzisiaj Ty zapukasz do mych drzwi. Wiec czekam wytrwale, w strachu i niepewności, czy aby na pewno zawitasz u progu mego domu? Czy nie zapomniałeś o mnie, kiedy wyruszyłeś w świat? Czy dalej mnie kochasz? Czekałam naprawdę długo na Ciebie. Codzień w pamięci przywoływałam obraz Twej osoby. Czarne włosy, czarne oczy, czarna twarz. Tak właśnie, czarna. Zapomniałam już jak wyglądasz. Zostało mi tylko migoczące wspomnienie, które uparcie każdego dnia ucieka. Ucieka ode mnie i nie chce wrócić.
Czy to znak, żebym zapomniała? Zapomniała wszystkie radosne chwile spędzone u Twego boku? Czy to ma mnie utwierdzić w tym, że nasza miłość prysła? Roztrzaskała się na miliony kawałków, których nie sposób poskładać? Nie chcę! Ja tak nie chcę! Gdzie jesteś? Czemu jeszcze Cię tutaj nie ma? Czy naprawdę o mnie zapomniałeś? Przecież cały czas mówiłeś, że mnie kochasz i nie zapomnisz o mnie nigdy. Czy to były tylko puste słowa, wypowiedziane pod wpływem impulsu? Czy może igrałeś z moimi uczuciami? Kim tak naprawdę dla Ciebie byłam? Zabawką? Zabawką, którą się znudziłeś i rzuciłeś w kąt jak niepotrzebny śmieć? Nie! To nie może być prawda! Przecież...
Dzwonek do drzwi. Idę otworzyć. Idę pełna obaw o to co się teraz zdarzy. Czy to on? A może ktoś inny? Przyszedł powiedzieć, że mnie nie chce? A może wróci do mnie?
Drżącą ręką otwieram drzwi. To co widzę owiewa moje serce wielką ulgą, ale w mojej głowie pojawiają się kolejne nieprzyjemne myśli. Tak. To on stoi za drzwiami. Wysoki, przystojny, umięśniony. Uśmiecha się do mnie. Jak ja dawno nie widziałam tego promiennego uśmiechu. Uśmiechu, który sprawia, że cały trud życia ucieka gdzieś daleko w nieznane, a w zastępstwie pojawia się ciepło, które koi wszystkie moje troski i zmartwienia.
Wyciągasz w moją stronę swoje ręce. Bierzesz mnie w ramiona. Przytulasz mocno, ale zarazem delikatnie. Szepczesz do ucha słowa pocieszenia i przeprosin. Teraz wiem, że naprawdę mnie kochasz. I dzięki tej miłości przeżyłeś cały ten koszmar, który rozpętała II wojna światowa.

gusii

Good Job! Dostrzegłam 2 literówki, ale co tam treść przeważa nad formą. Emocje pięknie opisane, przy odpowiedniej długości tekstu- dobrze się to prezentuje. Nie mogę oprzeć się wrażeniu, że w połowie tekstu cały czas przechodziła mi tylko jedna myśl przez głowę: Gin x Matsumoto xD Oczywiście, to zaleta- bardzo miłe skojarzenia ;P
Zakończenie dobre, wręcz bardzo dobre. Generalnie- podobało mi się. Krótkie, zwięzłe, a jednak zawarty jest cały przekaz.

AleXa

T__T Dziękuję <pociąga nosem> No cóż... Powiem Ci, że chusteczki na niewiele mi się zdały... Za szybko się skończyły T_T <leci do kuchni po chusteczki> Jeju Trish skarbie to było prześliczne... Ja nie dojrzałam żadnych literówek ani błędów... To było GE-NIA-LNE Smile

Cały czas się martwiłam, czy on wróci czy nie T_T No po prostu samo to oczekiwanie było jak euforia. Długość odpowiednia, bo nie wiem ile jeszcze bym mogła czekać ^^. Tyle emocji, uczuć, przekazu T__T No nieeeee... <ryczy> Kocham Cię T_T :*

Ayame

Nie mogę wypowiedzieć nic... czuje sie jak ryba bez wody...
Piękne? Jejku, to tak mało. Samo słowo, a ja nie mogę wydusić nic więcej.
Krótkie, ale ile potrafiłaś w tym zamieścić!
Od niepewności, poprzez strach i zwątpienie, kończąc na nieopisanej uldze i kolejnej dawce szczęścia.
Jakby to prosto powiedzieć... szczęśliwe zakończenie "tragicznej" historii.
W kilku zdaniach opisałaś tak wiele.
Czasem w kilku notkach nie udaje się tyle przekazać.
Podobało się - to mało powiedziane. ;]

Taida

Jej. Jak ja dawno nie czytałam czegoś takiego... realnego. Historii, która może przytrafić się każdej dziewczynie, kobiecie. Napisane lekko, zgrabnie. Mimo wszystko tekst jest dogłębny, wiele mówi. Tak, jak napisała Ay:

Gość

ja..
zabrakło mi słów. czegoś tak wspaniałego nie da się opisać słowami. gestami również nie. muzyka tego nie odda, taniec, rysunek NIC PO PROSTU NIC.
good job.